ziekte van Graves 1.0
(gezondheid, geneeskunde en zorg)
Semagram (extra betekenisinformatie)
De ziekte van Graves…
is een auto-immuunziekte; is een ziekte
- [Verloop] is een chronische ziekte
- [Eigenschap of hoedanigheid algemeen] is een auto-immuunziekte
- [Behandeling of bewerking] kan behandeld worden met medicijnen en/of een operatie waarbij de schildklier (gedeeltelijk) wordt verwijderd
- [Oorzaak, reden of aanleiding] ontstaat door een te snel werkende schildklier; gaat in een later stadium gepaard met een te langzaam of niet meer functionerende schildklier
- [Symptoom] gaat gepaard met een teveel aan schildklierhormoon in het bloed (hyperthyreoïdie); uit zich in zwelling van de schildklier (struma), uitpuilende ogen (exoftalmus) en/of een te snelle hartslag (tachycardie)
Algemene voorbeelden
De schildklier wordt aangestuurd door een hormoon dat in de hersenen wordt aangemaakt, het TSH. Op geleide van dit hormoon maakt de schildklier de hormonen T4 en T3. Bij de ziekte van Graves trekt de schildklier zich niets meer aan van de besturing uit de hersenen. Meestal worden er dan te veel schildklierhormonen (T3 en T4) aangemaakt. Hierdoor gaan stofwisselingsprocessen in het lichaam sneller verlopen.
Zeer zelden kan het bij de ziekte van Graves voorkomen dat de schildklier te traag werkt. Klachten hierbij zijn o.a.: traagheid, een lage stem, een trage hartslag en kouwelijkheid.
Er bestaat twee vormen van de ziekte van Graves die nog niet besproken zijn: de 'kwaadaardige' vormen. Deze komen gelukkig niet vaak voor. Ze worden 'kwaadaardig' genoemd omdat ze het gezichtvermogen bedreigen.
Niet alle patienten met de ziekte van Graves krijgen de Graves' oftalmopathie (de ontsteking in de oogkassen), en ook wisselt de ernst van de oogafwijkingen sterk per patient.
Wanneer u aan een van de twee kwaadaardige vormen van de ziekte van Graves lijdt wordt u opgenomen en behandeld met prednison, eerst enkele dagen met een hoge dosis (90-120 mg per dag), daarna met veel lagere doseringen.